250.000 παιδιά νοσούν από καρκίνο σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο, ενώ υπολογίζεται ότι 90.000 περίπου από αυτά δεν επιβιώνουν.
Παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για τον παιδικό καρκίνο και τις ανάγκες των παιδιών που νοσούν έχει οριστεί η 15η Φεβρουαρίου. Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας δεν έχει σύνορα. Σε αντίθεση με άλλες ασθένειες, ο καρκίνος προσβάλλει το ίδιο όλες τις χώρες του πλανήτη, αναπτυγμένες και μη.
Μεγάλη πρόοδος έχει σημειωθεί στη θεραπεία καρκίνων της παιδικής ηλικίας τις τελευταίες δεκαετίες, και πολλοί από αυτούς μπορούν πλέον να θεραπευτούν. Τα ποσοστά 5ετούς επιβίωσης για την πιο πρόσφατη χρονική περίοδο (2003-2009) για τους πιο κοινούς καρκίνους της παιδικής ηλικίας είναι:
Οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμίες: 90%, οξεία μυελογενή λευχαιμία: 64%, εγκεφάλου και άλλων όγκων του κεντρικού νευρικού συστήματος: 75%, Wilms όγκων: 90%, λεμφώματα Hodgkin: 97%, μη-Hodgkin λεμφώματα: 85%, ραβδομυοσαρκώματα: 64%, νευροβλαστώματα: 79%, ρετινοβλαστώματα: 99%, οστεοσαρκωμάτων: 71%, σαρκώματα Ewing: 72%
Τα ποσοστά επιβίωσης με βάση τα προηγούμενα αποτελέσματα αφορούν μεγάλο αριθμό παιδιών που έπασχαν από την ασθένεια, αλλά είναι στην καλύτερη περίπτωση γενικές εκτιμήσεις και δεν μπορούν να προβλευθεί τι θα συμβεί στην περίπτωση κάθε παιδιού. Ο τύπος του καρκίνου είναι σημαντικός για την εκτίμηση της κατάστασης ενός παιδιού.
Πολλοί άλλοι παράγοντες μπορούν επίσης να είναι σημαντικοί, για την επιβίωση ενός παιδιού που νοσεί από καρκίνο όπως η ηλικία, ο ακριβής τύπος της νόσου, ο τόπος και η έκταση του όγκου, η θεραπεία που έλαβε, και πως ο καρκίνος αποκρίνεται στη θεραπεία.
Κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία του καρκίνου, οι κύριες ανησυχίες για τις περισσότερες οικογένειες είναι οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του καρκίνου και της θεραπείας του.
Η θεραπεία του καρκίνου της παιδικής ηλικίας απαιτεί μια πολύ εξειδικευμένη προσέγγιση, και το ίδιο κάνει και η φροντίδα και η παρακολούθηση μετά τη θεραπεία. Όσο νωρίτερα οποιαδήποτε προβλήματα μπορεί να αναγνωριστούν, το πιο πιθανό είναι ότι μπορεί να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.
Οι κίνδυνοι εξαρτώνται από έναν αριθμό παραγόντων, όπως τον τύπο του καρκίνου, τις ειδικές θεραπείες για τον καρκίνο που χρησιμοποιείται, οι δόσεις της θεραπείας του καρκίνου, και η ηλικία του παιδιού κατά το χρόνο της αγωγής.
Μερικές από τα πιο κοινές επιδράσεις της θεραπείας του καρκίνου περιλαμβάνουν προβλήματα καρδιάς ή των πνευμόνων (οφείλεται σε ορισμένα φάρμακα χημειοθεραπείας ή θεραπείας με ακτινοβολία), να επιβραδυνθεί ή να καθυστερήσει η ανάπτυξη στα οστά ή συνολικά και μαθησιακά προβλήματα
Στη χώρα μας, για τη συγκεκριμένη ημέρα οι παρακάτω φορείς :
• “Διεθνής Εταιρεία Παιδιατρικής Ογκολογίας” (SIOP), και
• «Διεθνής Συνομοσπονδία Συλλόγων Γονιών Παιδιών με καρκίνο” (ICCCPO), και
• ΦΛΟΓΑ «Πανελλήνιος Σύλλογος Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια” (ιδρυτικό μέλος της ICCCPO) και
• ΛΑΜΨΗ Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες Βορείου Ελλάδας
• ΚΥΤΤΑΡΟ «Σύλλογος Ενηλίκων με εμπειρία Καρκίνου στην Παιδική ή Εφηβική Ηλικία»
ενώνουν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να ενημερώσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον καρκίνο στα παιδιά και τους εφήβους και να επηρεάσουν τις κυβερνήσεις όλων των χωρών της γης, ώστε να εξασφαλίσουν σε όλα τα παιδιά, πρόσβαση σε σωστή ιατρική φροντίδα στη διάρκεια της θεραπείας και μετά από αυτή.
Κάθε χρόνο, πάνω από 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο νοσούν από καρκίνο, ενώ υπολογίζεται ότι περίπου 90.000 από αυτά δεν επιβιώνουν. Μόνο το 20% των παιδιών που νοσούν από καρκίνο σε όλο τον κόσμο, έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε σωστή ιατρική φροντίδα. Στη χώρα μας όπως και σε όλες τις προηγμένες χώρες, το ποσοστό των παιδιών που γίνεται καλά ξεπερνάει το 75%.
Στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας δεν υπάρχει πρόληψη. Ωστόσο η έγκαιρη διάγνωση οδηγεί σε ίαση τα περισσότερα παιδιά. Θα πρέπει λοιπόν να δοθεί ιδιαίτερη σημασία :
• στην εκπαίδευση και τη συνεχή ενημέρωση των επαγγελματιών της υγείας, ώστε να είναι σε θέση να διαγνώσουν έγκαιρα τη νόσο, και
• στη σωστή ενημέρωση των γονιών ώστε να απευθύνονται έγκαιρα στα παιδιατρικά νοσοκομεία.
Οι γονείς για όσο διάστημα τα παιδιά τους υποβάλλονται σε θεραπεία, είναι υποχρεωμένοι να αφιερώσουν όλο το χρόνο τους στο παιδί τους, ενώ οι ανάγκες της οικογένειας αυξάνονται σημαντικά και για το λόγο αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα από μέρους της πολιτείας, ώστε να προστατεύεται η εργασία και το εισόδημά τους.
Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη σωστή ιατρική φροντίδα, ανεξάρτητα από την εθνική, κοινωνική ή οικονομική τους κατάσταση.
Πηγή: iatronet.gr
